faol
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
fa-ol
Aytilishi
Etimologiyasi
arab. – harakat qiluvchi; taʼsirchan;
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
1. sft. Biror gʻoyaviy harakat yoki ishga gʻayrat bilan, astoydil kirishadigan, ishchan. ◆ Normurod faol bir kolxozchi boʻlsa ham, soddagina bir odam, undan har sirni olish mumkin. S. Ayniy, „Qullar.“ ◆ Muhiddin Karimov yerlarni obod qilishda faol qatnashdi. Oʻzbekiston qoʻriqlari. ◆ Buning sababi shuki, faol fikrlash, oʻylash miyaga qon kelishini kuchaytiradi. Fan va turmush.
2. ot Biror jamoaning ijtimoiy hayotida, faoliyatida astoydil, berilib ishlaydigan shaxs, jamoatchi. ◆ Qishloq faollari katta toʻylardagi singari gurs-gurs yer bosib yelib yurishibdi. I. Shamsharov, „Chiroq.“ ◆ Mulla Obid qishloq yigʻinlariga, faollar majlislariga bormaydi emas, boradi. A. Qodiriy, „Obid ketmon.“
3. Harakatchan, koʻp harakat qiladigan. ◆ Nutqning faol aʼzolari.
Sinonimlari
Antonimlari
ФАОЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
Ot
faol (koʻplik faollar)
Ot
faol
Ot
faol