fiqh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

fiqh

Etimologiyasi

arab. – bilim, tushuncha; musulmon huquqi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

din. Din, shariat qonun-qoidalari haqidagi fan, islom huquqshunosligi, ilohiyot tamoyillari. ◆ U mantiq, fiqh, falakiyot ilmlarini chetlab oʻtolmadi. "Sharq yulduzi". ◆ Bobur fiqhning baʼzi bir masalalari yuzasidan olimdan fikr soʻradi. X. Sultonov, „Bir oqshom ertagi.“

Antonimlari

ФИҚҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

fiqh
уст. теология, богословие, наука о законах шариата.