foytun
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashfoy-tun
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashk faeton
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashesk. Toʻrt gʻildirakli, ochilib-yopiladigan soyabonli yengil arava. ◆ Bir kuni foytunda uyga qaytayotganimda, qarshimdan Muazzam chiqib qoldi. L. Ergashev, „Vafodor.“ ◆ Noyib shoshilib chiqib, foytunga oʻtirdi. Choʻlpon, „Kecha va kunduz.“ ◆ Foytun Feruzaning jiyani Husayn Murodbekniki edi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik.“
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashФОЙТУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.