gʻalayon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻa-la-yon

Etimologiyasi

| a. uL-lb — qaynash; hayajon, koʻtarilish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Norozilik harakati; isyon, qoʻzgʻolon. ◆ Suvoriy kazaklar kimdandir barak topib, gʻalayonni bostirgani kelishgan edi. S. Siyoyev, „Avaz“ . Amir amaldorlari xa/sh gʻa-layonidan choʻchib, shoirni kishi koʻzidan nari-da, Qabodiyon choʻllarida oʻldirishgan. Gazetadan. ◆ Butun Turkiston oʻlkasida gʻalayonlar avj olib ketdi. Fargʻona vodiysida qoʻzgʻolon dastlab Koʻqon uyezdining Qaynar volostidan boshlandi. K. Yashin, „Hamza“ .

2 koʻchma Tabiat, uning hodisalari, shu-ningdek, kishi ichki dunyosidagi tugʻyon, joʻsh urish. Bu xazina mazmunida.. tabiat gʻala-yonlariga qarshi kurash borligini iftixor bilan tilga olamiz. Gazetadan. ◆ Boʻrontogʻlar ustida, vodiyda oʻzining qudratli gʻalayoni-ni boiiaydi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Muhabbatning koʻziga koʻzi tushganda, vuju-dida uygʻongan hislar gʻalayonini aniq esladi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . Idroking mavjiga tek-kaning zamon, Umudroq ruhingga solgay gʻala-yon. A. Oripov, Yillar armoni.

3 Gʻalayon qilmoq Gʻalayon holati yuz bermoq (toʻgʻri va koʻchma maʼnoda). ◆ Xalq gʻalayon qil-di. n ◆ Bunday daqiqalarda kishini oʻy bosa-di, xotiralar toʻlqini gʻalayon qiladi, xayol qanotlanadi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Mamadali Matmurodovning koʻnglida "bir dehqonchilik qilsam", degan niyat gʻalayon qilib qoldi. S. Ahmad, „Yulduz“ .

Antonimlari

ҒАЛАЁН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

gʻalayon

Tillar

• Ispancha: caos
• Turkcha: kargaşa

Ruscha _ru

gʻalayon
1 бунт; волнение, брожение; смута; возмущение; ◆ ~ koʻtarmoq поднимать бунт, мятеж;
2 перен. душевное волнение, трепет, тревога; переживания.