gʻayb

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻayb

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — yoʻqpik, gʻoyiblik: bar-

cha koʻrinmas narsalar: kelajak] 1 esk. kt.

Yoʻqlik, gʻoyiblik. ◆ Koʻkdanmi, gʻaybdan sado-lar kelur. A. Suyun, „Olis tonglar“ .

2 din. Inson sezgi aʼzolari bilan his eta olmaydigan, bilish imkonlari bilan idrok eta olmaydigan hodisalar. ◆ Moʻmin-mu-sulmonlar gʻaybga imon keltirish bilan bosh-qsshrdan ajralib turadilar. "I slom ensiklopedichen" .

Ilmi gʻayb yoki gʻayb ilmi Sir bilish, koʻrinmaydigan narsalarni koʻrish. ◆ Ilmi gʻaybni biladurgan parixon Namanganda koʻ-paygandir. "Mushtum" . ◆ Olloh sizlarni gʻayb ilmidan xabardor qilmadi. "Sharq yulduzi" .

Antonimlari

ҒАЙБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.