gʻazabkor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻa-zab-kor

Etimologiyasi

\a. + f. jK . .a g — gʻazab qi-luvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Nafrati, gʻazabi toʻlib-toshgan, gʻazablangan, gʻazabli. ◆ Xalq gʻamgin, gʻazabkor, yuraklari ezilgan holda tarqaladi. Oybek, „Bolalik“ . ◆ Olapar hurdi, tegsang, tishlayman, degan ohangda gʻazabkor akilladi. N. Norqo-bilov, „Bekatdagi oq uycha“ .

Antonimlari

ҒАЗАБКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻazabkor
книжн. исполненный гнева, гневный, сердитый, негодующий возмущённый, яростный; // гневно, сердито; яростно.