gʻijir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻi-jir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

taql. s. Qattiq narsalarning bir-biriga ishqalanishidan \osil boʻla-digan yoqimsiz tovushni bildiradi. ◆ Eshik-ning gʻijiri. Karavotning gʻijiri bolani uygʻotib yubordi. n ◆ Tuprogʻi bilq-bshgq koʻ-chadan aravaning asablarni parmalaydigan gʻijiri eshitilardi. Oybek, „Navoiy“ .

Antonimlari

ҒИЖИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻijir
звукоподражание скрипу, скрежету; скрип, скрипение, скрежет; ◆ eshikning ~i скрип двери.