gʻilmon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻil-mon

Etimologiyasi

a. yLJic — "gʻulom" s. ning koʻpl.: bolalar, yigitlar; xizmatkorlar

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 din. Jannatda xizmat qiladigan yosh goʻzal yigit.

2 koʻchma s.t. Goʻzal qiz, ayol; pari. ◆ Huzur koʻrib gʻilmonlarni quchganlar, Beklarim, jo-ningga qurbon boʻlayin. "Yusuf va Ahmad" .

Antonimlari

ҒИЛМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻilmon
1 рел. юноши; пажи; слуги (в раю);
2 Гильман (имя собств. мужское и женское).