gʻir-gʻir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻir--gʻir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Gʻir s. takr. Gʻir-gʻir qilib lenta uzildi. Gʻir-gʻir shabada. n ◆ -Mening otam boʻlsa dugchi, qashshoqki, u yogʻi yoʻq. Sahardan shomga qadar jomeda gʻir-gʻir dug tortadi, — dedi Zumrad Gulasalga. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ . ◆ Qirlarda hali mol ogʻzi tegmagan oʻsiq oʻtlar gʻir-gʻir esgan shamolda beshik-day tebranadi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

2 Tez-tez, gʻir etib, gʻizillab. ◆ Katta koʻchadan yengil mashinalar, tramvaylar gʻir-gʻir oʻtib turibdi. S. Akbarov, „Otaning xayollari“ . ◆ Gʻira-shira tongda qishloqda qizgʻin harakat boshlanibketdi.. Mashinalar, temir bochkalar va qop-kajov ortilgan avtomobil, aravalar gʻir-gʻir oʻtmoqda. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .

Antonimlari

ҒИР-ҒИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻir-gʻir
◆ = gʻir; ~ shabada приятный ветерок; ◆ ~ shamol esib turibdi ветер дует; ◆ bu koʻchadan mashinalar ~ oʻtib turadi по этой улице беспрерывно проходят машины.