gʻishava

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻi-sha-va

Etimologiyasi

a. jLi-c — yopinchiq, parda; koʻzning xiralashuvi, shabkoʻrlik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Qay-sarlik yoki injiqlik bilan qilinadigan janjal, xarxasha. ◆ Unga yonidagi ulfat-larining dabdurustdan boshlanib ketadigan gʻishavasini tomosha qilish, koʻk choy ichib rohatlanish — gʻanimat. Sh. Toshmatov, „Tong-dagi koʻlanka“ . ◆ Boyagina erini undan qizgʻa-nib, gʻishava qilib turgan xotin koʻz ochib-yumguncha boshqa qiyofaga kirdi. E. Aʼzam, „Kechikayotgan odam“ .

Antonimlari

ҒИШАВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻishava
= gʻishgʻisha.