gʻoʻlak
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashgʻoʻ-lak
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlash\f. ^jx— tor boʻgʻizli koʻza; goʻlacha
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Naychadan puflab yoki palaxmon-dan otish uchun loydan yasalgan dumaloq narsa. Joyi bor, yoʻlagi yoʻq, Palaxmoni bor, gʻoʻlagi yoʻq. Maqol. m ◆ Qolgan ikki yigitni ham Sultonning nusxasi desa boʻladi. Faqat bittasining bir koʻzida gʻoʻlakdek oqi bor. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .
2 Uchiga temir soqqa boylangan tayoq, choʻqmor. ◆ [Yigitlar] Miltiqlardan boshqa qadimgi kamon, gʻoʻlak bilan qurollangan.. edi. S. Ayniy, „Doxunda“ .
- Koʻz gʻoʻlagi s. t. Koʻz soqqasi. Koʻsa mad-doh.. koʻzining gʻoʻlagini oqartirib, koʻkka qarab qoʻl ochdi. Gʻ. Gʻulom, Shum bola.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashҒЎЛАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.