gʻujurlamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻu-jur-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Gʻujur-gʻujur qilmoq; shunday ovoz bilan sayramoq. ◆ Qushlar bahor-ni olqishlab gʻujurlaydi, shoxdan shoxga uchib qoʻnadi. N. Fozilov, „Oqim“ .

2 Boshqalar tushunmaydigan tilda ga-pirmoq. U ◆ sherigiga bir nima deb gʻujurladi. m ◆ Farhodning inglizcha gapirmasligini bilgan Xamber, bugun uyda kayfi borligidan-mi, xotini huzurida milliy gʻururi joʻsh-ganidanmi, ona tilida gʻujurlab ketdi. A. Hakimov, „Ilon izidan“ .

Antonimlari

ҒУЖУРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻujurlamoq
1 петь, щебетать (о птицах); bahorni olqishlab qushlar gʻujurlaydi приветствуя весну, щебечут птицы;
2 быстро невнятно говорить, лепетать; щебетать на непонятном для окружающих языке.