gʻul

Oʻzbekcha (uz)

gʻul I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻul

Etimologiyasi

a. ji — temir boʻyinbogʻ; zanjir, kishan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

map. Aybdorning boʻyin, oyoqlariga kiygizib qoʻyiladigan jazolash asbobi: kishan. ◆ Zindonda boʻyinlariga, oyoqlariga gʻul va zanjir bogʻlanib.. [dehqonlar] qaqshab yotar edilar. S. Ayniy, „Doxunda“ . ◆ Oyogʻida kunda, boʻynidadir gʻul.. "Rustamxon" .

gʻul II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻul

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

tar. Turkiy xalqlar va moʻ-gʻullarda: qoʻshinning markazida, podshoh, xon huzurida turuvchi maxsus harbiy qism. ◆ Xalil Sulton raqibining gʻuliga kuchli.zar-ba berdi. B. Ahmedov, „Ulugʻbek“ .

Antonimlari

ҒУЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻul
ист. оковы; кандалы, надеваемые на шею и руки преступников.