gʻulom
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
gʻu-lom
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
\a. — bola, oʻsmir, yigit;
xizmatkor, yugurdak] esk. kt. 1 Saroyda xizmat qiluvchi yigit, xizmatkor. ◆ Tagʻin qasri toʻla gʻulom, kanizak. Mirtemir .
2 ayn. qul. ◆ Togʻ tomondan haydab kelin-gan gʻulomlar shu qayragʻoch tagidagi saroyga qamalgan, shu yerda sotilgan, keyin bu joy Gʻurumsaroy boʻlib ketgan deyiladi. Y. Sham-sharov, „Gʻurumsaroyliklar“ .
3 Gʻulom (erkaklar ismi).
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ҒУЛОМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.