gʻunda

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻun-da

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

s. t. Pakana va semiz (odam haqida). ◆ Pakana, gʻunda, vujudi ajaldan barak berib turgan jallod kelib, uning yel-kasidan qattiq tortganda.. Ahmad polvon, oyoqlari chalishib, chalqancha yiqildi. A. Qahhor, „Koʻr koʻzning ochilishi“ .

Antonimlari

ҒУНДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻunda
разг. малорослый коренастый человек, малорослый крепыш.