gʻussa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻus-sa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — boʻgʻuvchi narsa; gʻam,

qaygʻu] Gʻam-alam, qaygʻu. ◆ Soy shalolasi hayot-ning oʻzidek joʻshqin, kuchli. U Oysuluvning gʻussasini yutib, bir tekis shoʻx-shoʻx sha-rillardi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Yoʻlin yoʻqot-sa odam — muhabbatga suyangay, Gʻussaga bot-sa odam — muhabbatga suyangay.. A. Oripov, „Birinchi muhabbatim“ .

Antonimlari

ҒУССА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻussa
печаль, огорчение, скорбь, горе; горесть.