haqgoʻy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

haq-goʻy

Etimologiyasi

ya. + f. ^jSjz". — haq soʻzni, ha-qiqatni aytuvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Haq soʻzni aytuvchi, toʻgri soʻzlovchi; rostgoʻy. ◆ Rost gapni aytganlarni igʻvogar, yolgʻon gati aytganlarni, laganbar-dorlarni haqgoʻy desangiz, haqiqat qayoqda qoldi. Uygʻun, „Asarlar“ . U ◆ haqiqatni tilga kirita oldi, haqgoʻylar qalbiga yoʻl topa oldi. Gazetadan .

Antonimlari

ҲАҚГЎЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

haqgoʻy
правдивый, говорящий правду в лицо; откровенный; ◆ ~ odam правдивый человек.