haram

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-ram

Etimologiyasi

a. ^- xos, begonalar kiri-shi man etilgan joy; muqaddas, aziz joy; xotinlar; ayollar

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 din. Muqaddas deb aj-ratib qoʻyilgan, kirish taqiqlangan joy (maye., Makka shaxrida Muhammad paygʻam-barning maqbarasi).

2 tar. Hovlining ayollar uchun ajratib qoʻyilgan qismi, ichkari (asosan, oliy, yuqori mansabdorlar xonadonlarida). ◆ Xon aʼyonlarga ruxsat berib, haramga kirgan, oʻrdaning kunduzlik xodimlari tarqalishib, faqat kecha beklari, xon soqchilari, doimiy xodimlar qolgan edilar. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Goʻroʻgʻli ana shunday nasihat-larni qilib, oʻzi haram sari qarab ketdi. "Gulixiromon" .

Haram ogʻasi Haramdagi xotin-qizlarni kuzatib yuruvchi bichilgan qul. ◆ U bir necha kun haram ichidagi hujrada yotadi. Oʻziga kelgach, shu hovlida haram ogʻasi boʻlib ish-lab yuradi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

Antonimlari

ҲАРАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

haram
1 гарем; ◆ ~i xos личный гарем; ◆ ~ ogʻasi ист. евнух;
2 рел. запретное, священное место.

Turkcha (tr)

haram

harom