haybarakallachi
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
hay-ba-ra-kal-la-chi
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
- Asossiz, oʻrinsiz, quruq maqtovlar aytuvchi, shu tarzda qoʻl-lab-quvvatlovchi shaxs. ◆ Men sizga aytsam, uka, oʻzimiz ham ancha haybarakallachi boʻlib qolibmiz. R. Fayziy, „Choʻlga bahor keldi“ . ◆ Hoshim u ni \Gʻulomni\ oʻz haybarakallachilari safiga hech tortolmadi. Gʻulom aka boshqacha toifa odam ekan. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ .
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ҲАЙБАРАКАЛЛАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari tahrirlash
Ruscha ru
haybarakallachi
1 аллилуйщик, восхвалитель;
2 человек, который всех подгоняет, а сам ничего не делает, пустозвон.