hez

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hez

Etimologiyasi

f. u-.* — nomussiz; xotinchalish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Jinsiy quvvati zaif erkak. ◆ Qip-yalangʻoch boʻlib yotib berdi-ku! Oʻzing hez boʻlgach, menda nima gunoh! Haqini toʻla [dedi fohishaxona egasi]. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Oʻzi udda qi-lolmay, ketidan xotinlarday fisqu fasod qilib yuradigan sendaqa hezlardan oʻsha bego-nayaxshi. O. Yoqubov, „Izlayman“ .

2 ayn. hezalak 2. ◆ Uyushganim yoʻq, y-y-yoʻq, hez, doridan quy-chi! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

ҲЕЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hez
1 импотент, человек, страдающий половым бессилием;
2 презр. слабый, малодушный, нерешительный человек, баба; не хозяин своему слову.