himm

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

himm

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

und. s. 1 Taajjub, shubha, ishon-maslik, kesatish, piching kabilarni bildiradi. ◆ -Sen aeeaii sekin daromad qilsang, yaxshi boʻlar edi. -Himm.. — dedi Soraxon labini burib. A. Qahhor, Sarob. ◆ -Himm, — dedi maxdum, — qishlogʻingizda oqsoqol yoʻqmi? A. Qodiriy, Mehrobdan chayon.

2 Bir fikr bildirishda qiynalishni, ikkilanishni, tutilishni bildiradi. | Ba-qoyev.i ◆ Turgan gapki, Chexovning ijodi bosh-dan-oyoq, butun mohiyati bilan ilk burjuaziya realizmi, yani.. himm. A. Qahhor, „Adabi-yot muallimi“ .

3 Biror narsani tushunib yetganlikni, undan qanoat hosil qilganlikni, mamnun boʻlganlikni ifodalaydi. ◆ Men kasalning bosh-lanish jarayonini uzoq hikoya qila boshladim. U ora-chorada "himm, yaxshi-yaxshi, himm, be-zarar, oʻtib ketadi", deya qoʻyardi. N. Aminov, „Qaltis xato“ .

Antonimlari

ҲИММ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.