hiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

taql. s. Hiqichoq tutganda, nafas tiqilganda hosil boʻladigan uzuq, qisqa tovushni bildiradi (q. hiqichoq). ◆ Elmurodfa-qat Mamurjonning "hiq" etgan tovushini eshitib qoldi, xolos. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ҲИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hiq
звукоподр.
икота, всхлип.