hukumat
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashhu-ku-mat
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash[a. j<^ — boshqarish, bosh-
qaruv; hukumat, boshqaruv mahkamasi] 1 Davlat hokimiyatining davlat boshqaruvi-ni bevosita amalga oshiruvchi, farmoyish beruvchi va ijro etuvchi oliy organi. ◆ 1954 yil yanvarida koʻriq yerlarni oʻzlashtirish hakida hukumatning qarori eʼlon kalindi. "Oʻzbekiston qoʻriqlari" . ◆ Mamlakat konun-qoidasiga muvofiq saylanib, barpo etil-gan Turkiston musulmonlari hukumatiga hurmat shumi? K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Soliqni odatda qonuniy hukumat soladi. Fuqaro toʻlaydi.. N. Safarov, „Olovli izlar“ . Du-kumatning qarori bor.. frontoviklarning oilasiga zudlik bilan yordam berilsin, degan. Uygʻun, Tanlangan asarlar.
2 s. t. Davlat. ◆ Yer odamga qarab ekiladi-gan boʻlsa, Hukumat traktorni, mashina oʻroqni nimaga chiqarib qoʻyipti? A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Urush paytlarida Lyublin Polsha hukumatining poytaxti edi. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashҲУКУМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashhukumat
Tillar
tahrirlash- Astuleoncha: gobienu
- Bislamacha: gavman
- Inglizcha: government
- Ispancha: gobierno
- Qozoqcha: үкімет (ükimet)
- Portugalcha: governo
- Turkcha: hükûmet
- Turkmancha: hökümet
Ruscha ru
hukumat
1 правительство; власть; // правительственный; ◆ sovet ~i советское правительство; советская власть; ◆ ~ aʼzosi член правительства; ◆ ~ axboroti правительственное сообщение; ◆ ~ mukofoti правительственная награда;
2 разг. государство; ◆ mustaqil ~ самостоятельное государство;
3 Хукумат (имя собств. женское).