Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

iq-ror

Aytilishi

Etimologiyasi

arab. – eʼtirof qilish; rost deb hisoblash;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tan olish, boʻyniga olish; eʼtirof etish. ◆ [Uning] Tengi yoʻq, xushroʻyligiga hamma iqror. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli.“ ◆ Oqkoʻngil Nafisa ishonuvchanlik bilan yoʻl qoʻygan xatosiga iqror: kul deb, olov changallab olganidan dardi ichida. Shuxrat, „Jannat qidirganlar.“

Iqror boʻlmoq (j. k. bilan) Tan olmoq, boʻyniga olmoq, eʼtirof etmoq. ◆ Qiz ammasining oyogʻiga yiqildi va oʻz qilmishiga iqror boʻldi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari.“

Iqror qilmoq (t. k. bilan) ayn. iqror boʻlmoq. ◆ Toʻgʻrisi u, Mehrining chaqqonligiga qoyil boʻlgan ediku, buni iqror qilgisi yoʻq edi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar.“

Sinonimlari

Antonimlari

ИҚРОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

iqror
сознание, признание (напр. вины. проступка, преступления); ◆ siz shunga ~misiz? признаётесь ли вы в этом?; ◆ oʻz aybiga ~ boʻlmoq признавать свою вину; ◆ bunga oʻzi ~ boʻldi он сам в этом сознался; ◆ Toʻgʻrisi, u Mehrinisoning chaqqonligiga qoyil boʻlgan edi-ku, buni ~ qilgisi yoʻq edi (Ћ. Назир, «Сўнмас чаќмоќлар») Правда, она удивлялась проворству Мехринисы, но не хотела в этом признаваться.

iqror