istiqomat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

is-ti-qo-mat

Etimologiyasi

arab. – toʻgʻrilik, halollik; toʻgʻrilanish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Biror joyda boʻlish; Yashash; Maʼlum bir manzilda doimiy ravishda yashab kelgan kishiga nisbatan.

Istiqomat qilmoq (yoki etmoq) Biror joyda hayot kechirmoq; yashamoq, turmoq. ◆ Bundan bir necha yil burun ayollar, goʻdaklar istiqomat qilgan yertoʻla. N. Safarov, „Olovli izlar.“ ◆ Koʻchat oʻtqazishni. oʻzimiz istiqomat qilayotgan hovlidan boshlaylik. Guliston. ◆ Bizdagi maʼlumotlarga qaraganda, noqonuniy savdo bilan shugʻullanuvchi shaxslarning aksariyati shu tuman hududida istiqomat qiladi. Guliston.

2. din. koʻchma Ortga qaytmaslik; Iymon keltirgandan soʻng ortga qaytmasdan shu hidoyat yoʻlida bardam boʻlish, mahkam turish maʼnosida; (qayta but va sanamlarga ibodat qilib, shirkka qaytmaslikni ham tushiniladi).

Antonimlari

ИСТИҚОМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

◆ istiqomat:
~ qilmoq жить, проживать, жительствовать; обитать; ◆ ~ qilish uchun ruxsat olmoq получить разрешение на проживание; ◆ rayonda ~ qiluvchi проживающий в районе.