isyon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

is-yon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — boʻyin tovlash, ito-

atsizlik; qoʻzgʻolon] 1 Sinfiy, milliy, huquqiy manfaatlarni himoya qilib koʻtariladigan qoʻzgʻolon; gʻalayon. ◆ Bu [isyon] — ulugʻ xalq isyoni, bu — asrlardan buyon davom etgan jabrga, qullikka qarshi mustamlaka kam-bagʻallarining qoʻzgʻoloni, dahshatli zarbasi edi. Oybek, Tanlangan asarlar.

2 koʻchma Qarshilik, norozilik bilan qoʻzgʻaluvchi, tugʻyon uruvchi his-tuygʻu. ◆ Kishi qalbida haromdan hazar, nopoklikka, adolat-sizlikka nisbatan murosasiz isyon boʻlishi kerak. Gazetadan . ◆ Zulm, taxtga qarshi isyon Sharq koʻksida toʻlibtoshdi. Gʻayratiy . ◆ ..yura-gida yigʻilgan hamma dardu sitamlari, hamma alam, hamma isyonlarini toʻksa arziydigan qasosli onlar keldi. O. Yoqubov, „Koʻhna dunyo“ .

Isyon qilmoq (yoki koʻtarmoq) Isyon namoy i sh etmoq. ◆ Zulmga qarshi isyon qilmoq (koʻtarmoq). yash ◆ Ming-ming odam isyon koʻta-radi, hukumat oldiga choʻqmordan tortib bol-ta-teshasigacha koʻtarib keladi. J. Shari-pov, „Xorazm“ . ◆ Lekin hamishalik rahnamo qal-bim Ne uchun dafʼatan koʻtardi isyon. E. Vo-hidov, „Sadoqatnoma“ .

Antonimlari

ИСЁН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

isyon
мятеж, бунт; ◆ ~ olovi пламя мятежа; ◆ ~ koʻtarmoq поднимать мятеж; ◆ ~ni bostirmoq подавлять мятеж.