iztirob

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

iz-ti-rob

Etimologiyasi

arab. – hayajon, gʻalayon, betoqatlik; beqarorlik;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ruhan ezilish, siqilish holati; ruhiy azob. ◆ Ogʻir oʻylar iztirobidanmi, uyqusizlikdanmi lanj boʻlib turdim. S. Siyoyev, „Yorugʻlik.“ ◆ Sen shu kunlarda juda qattiq alam, iztirobdasan, asabing buzuq. Shuhrat, „Shinelli yillar“ . ◆ Uni tanholik, gʻariblik, yoʻqsizlik iztirobi kemiradi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“

Iztirob chekmok, Ruhan azoblanmoq. ◆ Bu mudhish gaplarni eshitganlar battar iztirob chekar, gʻam-alam qalblarini mushukday tirnar edi. J. Sharipov, „Xorazm.“

Iztirobga solmoq Qattiq hayajonga solmoq, ruhan ezmoq; betoqat qilmoq.

Sinonimlari

Azob

Antonimlari

ИЗТИРОБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

iztirob
1 волнение, душевный трепет; душевные страдания; ◆ ~ chekmoq испытывать душевный трепет, волнение; испытывать душевные страдания;
2 беспокойство, тревога; ◆ chuqur ~ bilan с глубоким беспокойством; ◆ uning yuragi hozir ham ~da его сердце всё ещё в тревоге.