jangir-jungur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jan-gir—jun-gur

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

taql. s. Jarangdor narsalardan, maye., qoʻngʻiroqning uzluksiz urilishidan chiqadigan tovush haqida. ◆ Eshik yonidagi suv toʻla tunuka bakning qulogʻiga zanjir bilan bogʻlangan qoʻpol krujka qoʻldan qoʻlga oʻtib, jangir-jungur qiladi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .

Antonimlari

ЖАНГИР-ЖУНГУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jangir-jungur
звукоподр. звону, бряцанию, лязгу; ◆  ~ qilmoq звенеть, издавать звон.