jihat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ji-hat

Etimologiyasi

a. S+*. — tomon, taraf; yoʻna-lish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Taraf, tomon. ◆ Maydon ikki tanob kenglikda boʻlib, janubi qutidor va qoʻshni-sining imoratlari.. va boshqa uch jihati ham shunga oʻxshash binolardan iborat edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Sahnning tun va kun botar jihatlari kichkina hujralar bilan oʻralgan. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 koʻchma Biror ish, masala va sh.k. ning tarkibiy qismi, oʻziga xos xususiyati, to-moni. ◆ [Fotima] Oʻziga kimlarning koʻngil qoʻyganini bilar va muomalada bu jihatni hisobga olaredi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Eʼti-borxon Oxunova tabiat maftuni, uni jon-dan sevadi. Uning nozik, rang-barang jihat-larini chuqur his etadi. X. Yodgorov, „Hayot toʻlqinlari“ .

Antonimlari

ЖИҲАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jihat
уст. сторона; bu (или shu) ◆ ~dan 1) в этом отношении; ◆ bu ~dak u haqli в этом отношении он прав; 2) ввиду этого; ◆ moddiy ~dan в материальном отношении; ◆ bu kitob til ~idan oson эта книга нетрудная в отношении языка (по языку); ◆ yosh ~idan eng kattasi самый старший по возрасту.