Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

jil-va

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

\a. ajia. - yiltirash, shuʼla

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

1 Tovlanish, tuslanish. ◆ Osmon toʻla yulduz, jimir-jimir jilvasi koʻngilga gʻuluv sola-di. "Yoshlik" . ◆ Quyosh zarrin kokillarini yozib, jilva qilmoqda. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ . ◆ Quyosh shuʼlasida jilva urib, choʻgʻdek tov-lanib turgan oltinrang va shafaqrang yap-roqlar! F. Musajonov, „Himmat“ .

2 Ishva, noz-karashma. ◆ Yigitlar davra olishib, raqqosalar oyogʻi ostiga poyandoz toʻshab, ularning bir jilva nigohi uchun jon fido qilgudek holatda edilar. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ -Xoʻp, mayli, men ketay, — dedi Hayot, jilva bilan qayrilib. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

Jilva qilmoq 1) noz-karashma qilmoq. ◆ Yor eshigida turib, Bir jilva qilay dedi, Har xil qiliqlar qilib, Koʻnglini olay dedi. "Oq olma, „qizil olma"“ . ◆ Kunlardan bir kuni.. uy egasi bundoq qarasa, yoʻlakda sarv-qomat bir juvon jilva qilib turibdi. Gazetadan; 2) aks etmoq, „koʻrinmoq“ . ◆ Shuku-rovning koʻzlarida shoʻx uchqunlar jilva qil-di. O. Yoqubov, „Diyonat“ . ◆ Uning [Xoʻjabekov-ning\ choʻzinchoq yuzlarida, chuqur tushgan koʻzlarida kinoya jilva qilardi. S. Anor-boyev, „Oqsoy“ .


Sinonimlari tahrirlash

Antonimlari tahrirlash

ЖИЛВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari tahrirlash

Ruscha ru

jilva
1 красивое движение; грациозная фигура (в танце);
2 блеск, сияние; переливы; ◆ ~ qilmoq 1) блистать грацией, красотой; 2) переливаться (разными цветами); ◆ bahor ~ qildi весна засияла красотой, расцвела весна.