jism

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jism

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. 1, — tana, organizm; mod-

da] I fiz. Maʼlum joyni egallab, ishgʻol qilib turgan materiya, modsa. ◆ Qattiq jism-lar. n ◆ Allomalar handasayu riyoziyot va yoki shifo ilmida emas, oddiy bir jismdan ham hikmat topardilar. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Tovush turli jismlarning tebranishi ja-rayonida vujudga keladi. "Fan va turmush" .

2 mat. Fazoning hamma tomondan berk sirt bilan oʻralgan bir qismi. ◆ Geometrik jismlar.

3 Tan, tana; vujud. ◆ [Navoiy:] Eshit, Mansur! [Mansur:] Butun jismim quloqdir. Uy-gʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Jasorat timsoli Ikardir abad, Jismi gar oʻtlarda ketgandir yonib. A. Oripov .

Ismi bor-u, jismi yoʻq q. ism. Ismi jis-miga moye (yoki monand, munosib, yarashgan) Ismiga, nomiga, unvoniga mos. ◆ Brigada aʼzo-laridan yana biri ismi jismiga monand Barno Hojiyevadir. F. Nurullayev, „Boʻz yigit“ .

Antonimlari

ЖИСМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jism
физ. тело; ◆ suyuq ~lar жидкие тела; ◆ qattiq ~lar твёрдые тела; ◆ gazsimon ~lar газообразные тела; ◆ osmon ~lari небесные тела; ◆ 

• ismi ~iga monand его имя (название) соответствует его внешности стану, фигуре.