jiyan

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ji-yan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Aka-ukalarning, opa-singil-larning farzandi (togʻaga, amakiga, xola-ga, ammaga nisbatan). ◆ Fotima Elmurodga sinfdosh bir ayolning jiyani boʻlib, amma-sining oldiga bot-bot kelib turardi. Shuxrat, „Shinelli yillar“ . ◆ Zokirjon jiyani kuyib bergan choyni kichik-kichik hoʻplab ichdi. N. Aminov, „Tillo tabassumlar“ .

2 Oʻzidan kichik yaqin kishilarga mu-rojaat shakli. ◆ -Chakkon joʻnaylik, jiyan-lar, - dedi Olimov. H. Nazir, „Soʻnmas chaq-mokdar“ .

Antonimlari

ЖИЯН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jiyan
1 племянник; племянница;
2 форма обрашения к младшим по возрасту близким людям; -◆ Chaqqon joʻnaylik, ~lar, - dedi Olimov . (Ћ. Назир, «Сўнмас чаќмоќлар») - Давайте-ка побыстрее отправимся, ребята, - сказал Алимов.