jizya

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jiz-ya

Etimologiyasi

, juzya a. Kiiy*. — jon soligʻi; yer soligʻi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

tar. Oʻrta Osiyo xonliklarida mu-sulmon boʻlmagan fuqarolarning, asosan yerli yahudiylarning mulkidan maʼlum ulush mikdorida olingan soliq. ◆ Oʻz akamga oʻzim zakot berguncha, Boshqa yurtda jizya berib yurayin. "Alpomish" .

Antonimlari

ЖИЗЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.