joʻshqin
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashjoʻsh-qin
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashJOʻSHQIN Bu sifat asli tojikcha choʻshidan feʼlining choʻsh hozirgi zamon asosidan (ТжРС, 521) oʻsib chikkan oʻzbekcha joʻsh- feʼliga (k.) oʻzbekcha -qin koʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'joʻsh urgan', 'kuchli darajada toʻlqinlangan', 'mavjlangan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 293). _ _
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Mavj urgan, mavjlangan; shoʻx. ◆ Ey telba, xovliqma, ey joʻshqin daryo, Yastandi yoʻlingda poyonsiz saxro. Gʻayratiy .
2 koʻchma Joʻsh urgan, qaynoq, otashin; hayajonli. ◆ Usmonov extiros bilan joʻshqin soʻzlardi. Nazarmat, „Joʻrlar baland sayraydi“ . ◆ Xolmurod uning joʻshqin ovozini eshitdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashЖЎШҚИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
joʻshqin
1 кипучий, бурливый, бурлящий, бьющий ключом; ◆ ~ urmoq бить ключом, бурлить;
2 взволнованный, возбуждённый; ◆ ~ ovoz взволнованный, возбуждённый голос.