joriya

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jo-ri-ya

Etimologiyasi

arab. – asira, choʻri; oqsoch;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. Choʻri, oqsoch. ◆ Men axir otam tomonidan eski kiyim-kechaklari qatorida yutqizilgan, qimorbozning mulkiga aylangan joriya edim, — dedi Hoji xola. M. Ismoiliy, „Fargʻona t.o.“ ◆ Bundan uch oy muqaddam Malikul sharob qul bozoridan oʻn besh-oʻn olti yashar bir joriya sotib olgan edi. O. Yoqubov, „Koʻhna dunyo.“

Antonimlari

ЖОРИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

joriya
уст. книжн. рабыня.