karmon
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashkar-mon
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashr. karman — hamyon, yonchiq
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Pul solish uchun maxsus (odatda, charmdan) ishlangan xaltacha; hamyon. ◆ [Mirzakarimboy] Karmonidan besh soʻmlik qogʻoz olib, sandalga qoʻydi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Teshaboy choʻntagidan qalin karmonini oldi-da, ichi-dan oʻn soʻmlik qogʻoz pul chiqarib, Hoji xo-laga choʻzdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
2 koʻchma s. t. Choʻntak; pul. ◆ Har kimning karmoni oʻziga maʼlum. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Yumaloq xat yozishni kasb etgan tuhmatchi igʻvogarlarning kasbi karmon ke-suvchi kissavurlardan ham tubandir. R. Us-mbnov, „Odobnoma“ .
- Karmon koʻtarmaydi Pul kam, pul yet-maydi.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashКАРМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.