kerik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ke-rik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Orasi ochiq, kerilgan; teshik-lari katta. ◆ Mirhoji boshi yumaloq, katta burnining kataklari kerik.. gerdaygan boy. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ .

2 koʻchma Oʻziga bino qoʻygan; taltaygan, kerilgan. ◆ Mana bugun ham mingboshining kerik xotini.. „Itvachchalarini ergashtirib chiqmasin, biram suq, biram ifloski bola-lari“, deganini eshitib, bormadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

Antonimlari

КЕРИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kerik
1 растопырившийся, разошедшийся (в стороны);
2 перен. важничающий, кичливый; горделивый; чванный.