kerishmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashke-rish-moq
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash- Kermoq. fl. birg. n.
2 Uvushib qolgan aʼzoni oʻz holiga kel-tirish uchun gavda va qoʻl-oyoqni choʻzib hara-katlantirmoq, kermoq. ◆ Uygʻongandan keyin huzur qilib bir kerishdi. n ◆ Oqshom salqi-nidan uvushgan tanasini harakatga kelti-rish uchun kerishayotgan jangchining yelkasiga panjasi bilan qoqib: -Ketdikmi, Dehqon-boy! — dedi.. bir jangchi. N. Safarov, „Jang-chi shoir“ . ◆ Alioxun oʻrnidan turib, keng, ser-tuk koʻkragini qavartib kerishdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
3 shv. kerilmoq 2. ◆ Bekor kerishganlar ahmoq boʻladi. "Alpomish" .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashКЕРИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
kerishmoq
1 совм. от kermoq;
2 потягиваться, расправлять онемевшие члены; huzur qilib kerishdim я сладко потянулся.