kifoya

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ki-fo-ya

Etimologiyasi

arab. – yetarlilik; zarur miqdorning borligi]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

rvsh. Qanoatlansa boʻladigan darajada, qanoatlanarli; yetarli. ◆ Xukizga — turtki, donoga ishora kifoya. Maqol. ◆ Biz sizlarning oʻqib yurganingizni koʻrib, xursand boʻlib yursak ham kifoya [dedi Gʻani aka]. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“ ◆ Meʼmorchilikda faqat zehnu iqtidorning oʻzi kifoya emas, uning dadil va ogʻishmay ish koʻrishi ham gʻoyatda muhim. Mirmuhsin, „Meʼmor.“

Antonimlari

КИФОЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kifoya
нареч.
довольно, достаточно; ◆ senga shu ham ~ тебе и этого достаточно; ◆ bir qarash ~ достаточно взглянуть; ◆ ~ qilmoq быть достаточным; ◆ bu ~ qilmaydi этого недостаточно; ◆ hoʻkizga turtki, donoga ishora ~ посл. волу - пинок, мудрому - намёк (достаточно).