Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

koʻ-mak-chi

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

1 Yordam, koʻmak beruvchi; yordamchi. ◆ Paxta terimiga chiqqan shaharlik koʻmakchilar. ◆ Bu gʻamlar yetmaganday, uning yagona koʻmakchisi boʻlgan shogirdini yaqinda bosh-a bir usta aynitib olib, bechora cholning qoʻlini kesdi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“

2 tlsh. Otlardan keyin kelib, ularning boshqaruv yoʻli bilan tobelanishini koʻrsatuvchi, makon, zamon, sabab kabi maʼnolarni ifodalovchi yordamchi soʻz. mas. uchun, bilan, tomon soʻzlari.

Koʻmakchi feʼl; Asosiy feʼlning maʼnosiga qoʻshimcha maʼno beruvchi yordamchi feʼl. mas. oʻqib koʻr, yozib ber, ola qol kabilarda koʻr, ber, qol feʼllari.

Sinonimlari tahrirlash

Antonimlari tahrirlash

КЎМАКЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari tahrirlash

Ruscha ru

koʻmakchi
1 помощник, пособник; // подсобный; вспомогательный; ◆ ~ feʼl грам. вспомогательный глагол;
2 грам. послелог.