koʻhna
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashkoʻh-na
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashKOʻHNA Bu sifat 'qadimgi' maʼnosini anglatadigan [kohän] sifatiga (ПРС, 414) -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan' bu koʻshimcha qoʻshilganidan keyin oldingi boʻgindagi a tovushi aytilmay qoʻygan. Bu sifat 'juda qadamgi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 424).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
\f. -eski, qadimgi
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Uzoq oʻtmishdan davom etib kelayotgan; qadimiy. ◆ Koʻhna qardoshlik munosabatlari. n ◆ Mening koʻz oʻngimda jonlanar tarix, Gʻamlardan toʻqilgan shu koʻhna olam. A. Oripov, „Ruhim“ .
2 Eskirib puturdan ketgan; eski. ◆ Arava ham koʻhna: yamoq-yasqoq gʻildirak temiridan unda-bunda parcha-purcha qolgan; kegaylari shaloq. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Deraza oldida koʻhna stol. Berigi deraza yonida divan. M. Muhamedov, „Kichik garnizon“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashКЎҲНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.