komil

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ko-mil

Etimologiyasi

arab. – yetuk, toʻliq, mukammal;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Kamolatga erishgan, bekamu koʻst, mukammal. ◆ Muhammad Jamol endi soʻzni Iskandarodan boshladi: -Goʻzal, kelishgan va aqli komil qiz, — dedi. Oybek, „Nur qidirib.“ ◆ ..axloqi, odobi, maʼnaviy fazilatlari uni har bir komil insonga baravar qilib koʻtargan edi. S. Ayniy, „Esdaliklar.“

Imoni (yoki ishonchi) komil Qatʼiy ishonchni bildiruvchi ibora. ◆ Bu sirli gumbazga necha martalab tikilib qolganiga imonim komil, zero u boshqa yodgorliklardan oʻzgacha. S. Karomatov, „Soʻnggi barxan.“ ◆ Ammo Oy-qizning ishonchi komil ediki, erta-indin bu yerlar ham chamandek yashnaydi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli.“

2. Komil (erkaklar ismi).

Antonimlari

КОМИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

komil
1 совершенный, целый, полный; ◆ aqli ~ разумный, умный; ishonch bilan с полной уверенностью; shunday boʻlishiga ishonchimiz (или imonimiz) ◆ ~ мы вполне уверены, что будет именно так;
2 Камиль (имя собств. мужское).