lashkar

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

lash-kar

Etimologiyasi

fors. – qoʻshin, armiya;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. harb. Davlatning qurolli kuchlari majmui yoki uning bir qismi; qoʻshin, armiya. ◆ Butun lashkar va sipohilar isyon tugʻini koʻtarib, huzuringizga keldi. M. Osim, „Ibn Sino qissasi.“

Lashkar tortmoq Qoʻshin bilan hujumga bormoq. ◆ U Ahmadnagar ustiga lashkar tortib boradi.. S. Karomatov, „Oltin qum.“

Xalq lashkari Xalqdan koʻngilli suratda tuzilgan yordamchi qoʻshin. ◆ Morozov rotasi xalq lashkarlari kovlab qoʻygan okoplarga ikki "vzvod"ni joylab, qolgan vzvod bilan tankka qarshi mudofaa choralarini koʻra boshladi. I. Rahim, „Chin muhabbat.“

Antonimlari

ЛАШКАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

lashkar
уст. войско, армия; ◆ xalq ~i народное ополчение; ◆ ~ toʻplamoq собирать войско; ◆ ~ tortmoq идти на врага, наступать.