manqa

Oʻzbekcha (uz)

manqa I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

man-qa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Dimogʻida gapiruvchi. ◆ Shu payt Eshon machitdan manqa soʻfining pang ovozi eshitshgdi. H. Gʻulom, „Toshkentliklar“ .

2 shv. Mishiq.

manqa II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

man-qa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ot va boshqa yakka tuyoqli hay-vonlarda boʻladigan, baʼzan odamga ham oʻta-digan yuqumli kasallik.

Antonimlari

МАНҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

manqa I
1 гнусавый; ◆ ~ odam гнусавый человек; человек, говорящий в нос;
2 обл. сопли; // сопливый.

manqa II
вет., мед. сап.