maofa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ma-o-fa

Etimologiyasi

d. 4jL=^> — taxtiravon; zambil

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

tar. Otga oʻrnatiladigan, odam oʻtiradigan, soyabonli bir xil kajava. ◆ Uning [Navoiy-ning] ahvoli ogʻirlashadi. Yurishga majoli qolmay, yiqiladi. Navoiyni maofaga solib, Hirotga joʻnatdilar. Oybek, „Navoiy“ .

Antonimlari

МАОФА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

maofa
ист. носилки типа паланкина, приспособленные для перевозки на лошадях.