mayib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ma-yib

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — kamchiligi, nuqsoni

bor) 1 Jismoniy shikast natijasida nogiron boʻlib qolgan; majruh. ◆ Yerlarda yuma-lab yotgan bolalarning chinqirigʻi.. yaradorlar va mayiblarning ingrashi tinmaydi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .

2 koʻchma Maʼnaviy, ruhiy shikast natijasida ezilgan, asablari buzilgan. ◆ \Akbar-xoʻja boyvachcha:] Yetim boʻlsayam, qattiq dakki yeb, ruhiy mayib qilinmagan ekan-da. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

МАЙИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mayib
калека; инвалид; искалеченный, изувеченный, увечный; ◆ ~ boʻlmoq получать увечье; ◆ ~ qilmoq калечить, увечить; ◆ ruhiy ~ искалеченный духовно.