mezbon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mez-bon

Etimologiyasi

MEZBON Bu ot 'dasgurxon yozishda ishlatiladigan kursi' maʼnosini anglatadigan miz otiga (ПРС, 228) 'qara-' maʼnosini ifodadaydigan -bon qushimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, oʻzbek tiliga i tovushini e(ye) tovushiga admashtirib olingan; 'ziyofat oʻtkazayoggan qishi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 459).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

fors. –mehmonlarni kutib oluvchi; ayn. stol (dasturxon)ni qoʻriqlovchi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Mehmon kutuvchi, ziyofat, toʻy egasi. ◆ [Abdurasul:] Kutilmagan mehmon mezbonning izzati deydilar, xuja! P. Tursun, „Oʻqituvchi.“ ◆ Keng va yorugʻ xonada oʻtirgan mehmonlaru mezbonlarning koʻzlarida hayajon va tabassum. Gazetadan.

Antonimlari

МЕЗБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Nido

mezbon

Talaffuz

• Audio

  noicon

  (fayl)

Chiziqcha: mez‧bon

Ruscha _ru

mezbon
хозяин (принимающий гостей); ◆ ~lar mehmonlarni issiq kutib olishdi хозяева радушно встретили гостей; ◆ Kutilmagan mehmon ~ning izzati deydilar, xoʻja! (П. Турсун, «Ўќитувчи») Говорят, незваный гость в честь хозяину, ходжа!