mezbon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mez-bon

Etimologiyasi

MEZBON Bu ot 'dasgurxon yozishda ishlatiladigan kursi' maʼnosini anglatadigan miz otiga (ПРС, 228) 'qara-' maʼnosini ifodadaydigan -bon qushimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, oʻzbek tiliga i tovushini e(ye) tovushiga admashtirib olingan; 'ziyofat oʻtkazayoggan qishi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 459).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. ^— mehmonlarni ku-

tib oluvchi; aynan: stol (dasturxon)ni qoʻriqlovchi] Mehmon kutuvchi, ziyofat, toʻy egasi. \Abdurasul:\ Kutilmagan mehmon mez-bonning izzati deydilar, xuja! P. Tursun, Oʻqituvchi. ◆ Keng va yorugʻ xonada oʻtirgan meh-monlaru mezbonlarning koʻzlarida hayajon va tabassum. Gazetadan .

Antonimlari

МЕЗБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Nido

mezbon

Talaffuz

• Audio

  noicon

  (fayl)

Chiziqcha: mez‧bon

Ruscha _ru

mezbon
хозяин (принимающий гостей); ◆ ~lar mehmonlarni issiq kutib olishdi хозяева радушно встретили гостей; ◆ Kutilmagan mehmon ~ning izzati deydilar, xoʻja! (П. Турсун, «Ўќитувчи») Говорят, незваный гость в честь хозяину, ходжа!