miyona

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mi-yo-na

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. - oʻrta, markaz; oʻrta-

dagi; oʻrtacha] 1 kam qoʻll. Oʻrtacha, oʻrta. ◆ Miyona hol dehqon. m ◆ Paxtasini shahar zavodida tozalatgan Azimboyvachcha miyonagina zavod qurdi qishloqqa. S. Ahmad, „Asarlar“ . ◆ Furqat.. toʻlaroq, qora soqol, miyona qad, Zavqiy sin-gari xushchaqchaq odam edi. T. Obidov, „Yusufjon qiziq“ .

2 (3-sh. egalik va oʻ.-p. k. qoʻshimchalari bilan — miyonasida) koʻm. vazifasida. Payt, makon munosabatini bildiradi; orasida, davomi-da. ◆ Hamma ish bitganda, ikki kun miyonasida, yeng ichida nikoh oʻtkazmoqchi edik. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

МИЁНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

miyona
1 середина;
2 в роли служебного имени: ◆ ~sida см. miyonasida;
3 средний; посредственный; ни то, ни сё; так себе; ◆ ~gina так себе; средне, посредственно; ◆ ~ hol dehqon ист. крестьянин-середняк; ◆ oʻrta-~ см. oʻrta.