mos

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mos

Etimologiyasi

arab. – bir-biriga teginuvchi, urinuvchi, aloqador;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Bir-biriga toʻgʻri; oʻxshash, monand. ◆ Ikki sevguchi qalbning orzulari, oʻylari, qarashlari har masalada gʻoyat mos kelar.. edi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“

2 Munosib, loyiq. ◆ Kelin bilan kuyov bir-biriga juda mos. Mos nomzod(lar).

3 Toʻgʻri keladigan; loyiq, bop. ◆ Kombinezon bilan rezinka etik juda katta edi, unga [Luqmonchaga] mosini ombordan topisholmadi. A. Muxtor, „Tugʻilish.“

4 Muvofiq, uygʻun. ◆ Har tomondan "vit-vit", "chigʻi-chigʻi" deb sayragan qushlarning turli qoʻshiqlari soyning nashasiga mos bir muzika hosil qilgan. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“ ◆ Koʻkraklar oyoqlarning ohangdosh uchishiga mos dirkillaydi. Oybek, „Quyosh qoraymas.“

5 Bir turdagi (oʻyin qartasi haqida). ◆ Qarta mos keldi. Mos tushdingiz.

Sinonimlari

yarashiq.

Antonimlari

МОС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

mos
1 соответственный; ◆ ~ kelmoq (или tushmoq) соответствовать; подходить; быть к лицу;◆ Orzulari, oʻylari, qarashlari har masalada gʻoyat ~ kelar (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Их чаяния, мысли, взгляды во всех вопросах были очень сходными;
2 послелог, управляющий дательным п. в соответствии с (чем-л.), соответственно (чему-л.).