mudroq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashmud-roq
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashsft. 1 Uyqu bosgan, mudra-gan holatli (q. mudramoq 1). ◆ Mudroq koʻzlar. v ◆ Oʻsha chiroq atrofida jim Uni kutar xotini mudroq. X. Davron . ◆ -Ha, bir-bir tort-sak, maza boʻlardi, — dedi horgʻin, mudroq koʻzli boshqa biri. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .
2 koʻchma Harakatsiz, tinch, "uxlagan" holatli (narsalar haqida. q. mudramoq 2). ◆ Qish boʻyi qoru yomgʻir suviga toʻyib, qorayib qolgan yer mudroq bir kayfiyatda ogʻir-ogʻir xoʻrsinayotganga oʻxshaydi. Oʻ. Hoshimov, „Nur borki, soya bor“ . ◆ Namanganning azamat chi-norlari mudroq uyquda. S. Siyoyev, „Erkaklar ertagi“ . ◆ Buldozer asriy mudroq choʻlni uygʻo-tib, uning koʻksiga panja soldi. "Oʻzbekis-ton qoʻriqlari" .
3 ot Uyqu bosib mudragan holat. Max-dumning mudrogʻi qochib, koʻzlari katta ochil-di. H. Gʻulom, Mashʼal.
- Mudroq bosmoq Mudroq holat qoʻzgʻal-moq, kuchaymoq. ◆ Ahmadning qovoqlari ogʻir-lashib, mudroq bosdi. U ikkala oyogʻini uza-tib, oʻzini uyqu ixtiyoriga topshirdi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Toʻgʻonbek dam mudroq bosib, dam sergaklanib yotar edi. Oybek, „Navoiy“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashМУДРОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.